In Knokke-Heist is de realisatie van De Zoute Schorre onlangs van start gegaan, een nieuwe verkaveling met veertien wooneenheden, ondergrondse parkeergarages en een autoluw openbaar domein. Een van de eerste stappen in het uitvoeringsproces was de bemaling van het grondwater, wat door het specifieke karakter van de bodem al meteen een complexe en uitdagende klus was. Een kolfje naar de hand van specialist G. Smeyers, dat een combinatie van verschillende technieken toepaste om de omvangrijke bouwput droog te krijgen en de situatie nog een tijdje nauwgezet blijft opvolgen om hinder tijdens de werken te vermijden.
Wonen in het historische hart van Knokke, in een groene omgeving en op een steenworp van het centrum en de zee: het klinkt als een droom. Voor veertien gezinnen wordt deze binnenkort werkelijkheid, want met De Zoute Schorre zet De Haan Construct in op de realisatie van hoogwaardige woningen met een gemiddelde oppervlakte van 320 m² en telkens drie ondergrondse parkeerplaatsen. Het ontwerp is van de hand van Piet Bailyu, die als rasechte Knokkenaar vertrouwd is met de ‘bibliotheek aan bouwstijlen’ die de lokale architectuur typeert. Authentieke elementen een moderne toets geven, zodat het residentiële geheel naadloos in de karakteristieke context past en toch subtiel uitblinkt: dat is de ontwerpfilosofie achter De Zoute Schorre. De woningen doen bijgevolg denken aan typische dorpse kustvilla’s, maar dan wel met meer glas en natuurlijke lichtinval. Dat niets aan het toeval wordt overgelaten – van het high-end materiaalgebruik over de gesofisticeerde technieken tot de autoluwe omgevingsaanleg (inclusief het nodige groen, kronkelende paadjes en een interessante waaier aan perspectieven) – hoeft niet te verwonderen.
De start van de werken had – letterlijk en figuurlijk – de nodige voeten in de aarde. Door de heterogene samenstelling van de ondergrond paste G. Smeyers in opdracht van hoofdaannemer DSV Crop twee types bemaling toe. “Vermits de kleilaag er op bepaalde plekken behoorlijk hoog zit, hebben we de bouwput opgesplitst in twee zones. In de ene zone zit de kleilaag 7 meter onder de grond en konden we met verticale filters werken. In de andere zone zit de kleilaag dan weer een stuk minder diep en hebben we bijgevolg ook een spanningsbemaling moeten toepassen door middel van dieptebronnen”, legt werfleider Xandres Maes uit. “Het zout water dat we oppompen via die dieptebronnen injecteren we even verderop in dezelfde grondlaag (retourbemaling). Het water van de filterbemaling wordt met behulp van een aanvullend pompstation geloosd in twee wadi’s die een eindje van de werf liggen. Om het autoverkeer op de twee tussenliggende banen niet te hinderen, hebben we speciaal hiervoor een stellage opgetrokken, zodat we de afvoerleidingen in de hoogte konden leggen.”
De Zoute Schorre is voor G. Smeyers een zogeheten ‘kritische werf’. Lees: wanneer de bemaling niet doet wat ze moet doen, kan het snel mislopen. “We moeten alles dus heel goed monitoren. De peilbuizen die de waterdruk meten zijn aangevuld met een vacuümsensor op elke filterlijn, zodat we snel kunnen schakelen bij eventuele problemen”, vertelt Xandres Maes. “Voorlopig loopt alles prima en hebben we nog geen alarmmeldingen gekregen, maar we blijven de situatie nauwgezet opvolgen. Momenteel worden de rioleringsbuizen ingegraven en binnenkort wordt de vloerplaat gestort, dus we blijven nog wel een tijdje betrokken bij de werken. Projecten als De Zoute Schorre gaan gepaard met heel wat verschillende processen, wat het niet enkel complex en uitdagend, maar zeker ook boeiend maakt. Zo hebben we het graag!”