Groen en stil wonen vlak bij de drukste verkeerswegen

Langs de Desguinlei, een deel van de Antwerpse Singel, heeft het voormalige kinderziekenhuis Louise Marie plaatsgemaakt voor een markant nieuw woongebouw. Projectontwikkelaar Cores Development, de architecten van POLO en aannemer Vanhout formuleren hiermee een uitgekiend, duurzaam en toekomstgericht antwoord op stedelijke uitdagingen.

“Het idee dat je voor rustig en kwalitatief wonen buiten de stad moet gaan wonen, is achterhaald”, stelt Sophie Deprez, CCO bij CORES Development. “Een strategische ligging, gecombineerd met comfort en rust, is de oplossing voor stadsmensen die van hun woonomgeving willen genieten zonder in te boeten aan mobiliteit. Door middel van kwalitatieve stadskernverdichting creëren we een duurzaam woonaanbod dat zowel kwaliteitsvolle buitenruimte als privacy vooropstelt. Zo krijgt iedereen zijn plek in de stad om te wonen, te werken en vooral… zich thuis te voelen. Louise Marie is daar het perfecte bewijs van.”

Een van de kenmerken is de slimme omgang met de – schaarser wordende – beschikbare ruimte. De architecten van POLO verdeelden de 207 appartementen en penthouses van Louise Marie over twee rijzige woongebouwen met veertien verdiepingen. Een glazen wand verbindt de slanke, zorgvuldig georiënteerde torens. Dit scherm buffert de geluidshinder van Ring en Singel en creëert een aangenaam akoestisch microklimaat. Het moet er, samen met de geplande overkapping van de Antwerpse Ring, voor zorgen dat Louise Marie een centraal gelegen oase van rust wordt op de strategische ligging langs de rand van de binnenstad. Die ligging maakt dat de bewoners een erg nabije toegang hebben tot de Ring van Antwerpen en de E19. “Het glas kreeg een speciale coating, die alleen voor vogels zichtbaar is. Ze voorkomt dat de bewoners dagelijks dode vogels zouden moeten oprapen”, zegt Bert Lenaerts, CEO van de groep Vanhout, dat als aannemer fungeerde.

“Door de ontdubbeling van het gebouw ontstaat een harmonieus geheel met gedeelde buitenruimte en privéterrassen”, zegt architect Patrick Lootens. “Het akoestische scherm houdt niet alleen de verkeersgeluiden tegen, maar biedt eveneens bescherming tegen de wind.” Zijn team vond ook aan de straatkant van beide woontorens een oplossing voor eventuele geluidshinder. De terrassen en balkons zijn er inpandig geïntegreerd en afsluitbaar volgens het loggiaprincipe.

De verdeling van de woongelegenheden over twee torens vermeed dat het woonproject een monolithisch karakter zou krijgen. Daardoor behouden de gasten van hotel Mercure en de bewoners van residentie Hertogenpark achter Louise Marie hun panoramisch uitzicht. Bovendien krijgen ze er een stuk groene omgeving bij.

Rondom beide torens is een glooiende, sfeervolle parktuin met lage beplanting en meerstammige bomen aangelegd. Landschapsarchitect Dirk Vandekerkhove boetseerde het terrein vanuit het achterliggende Hertogenpark en schiep in het verlengde ervan een doorwaadbare inplanting. Hij trok het park door als een groene corridor die tot aan de Singel reikt. “De genereuze groene zone creëert een gevoel van ruimte en weidsheid. Het groene plein en de waterpartijen stralen rust uit”, stelt hij. “Ook de drie grote, ellipsvormige zitbanken dragen bij aan de tuinbeleving.”

Vlak bij het glazen scherm liet Vandekerkhove een vijver uitgraven. Verderop is er een wadi aangelegd, met aangepaste oevergewassen. De wadi staat in voor de lokale infiltratie van het opgevangen regenwater in de bodem. Vooraan schermt een opgehoogd groen talud de drukke verkeersassen visueel af.    

Naast het architectuurconcept stond POLO, in lijn met de interdisciplinaire werkwijze van het kantoor, in voor het interieur van de gemeenschappelijke delen van Louise Marie, zoals de inkomhal, de fietsenberging en de polyvalente ruimte. De tijdloze vormgeving kenmerkt zich door een zuivere lijnvoering en een bijzondere detaillering. Het lichte en open gelijkvloers biedt privacy en rust. Het is afgewerkt met warme materialen die aansluiten bij de buitenarchitectuur en het landschap. Via de grote glaspartijen en het doortrekken van de buitenbevloering in de lobby lopen binnen- en buitenruimte naadloos in elkaar over. Louise Marie beschikt daarnaast over een inhouse fitness, een praktische dienstenapp en een inwonende conciërge. Kortom: het project biedt een totaalconcept dat de leef- en woonkwaliteit naar een hoog niveau tilt.

De omvang van de appartementen varieert van 60 m² tot 150 m². De penthouses zijn ongeveer 200 m² groot. De oppervlakte van de privéterrassen varieert van 12 m² tot 44 m². Beide torens verschillen in volume. Op de hogere verdiepingen genieten de bewoners van de heldere en ruime appartementen van buitengewone panoramische zichten. Dat blijft zo na het invallen van de duisternis door de verlichting en het wagenverkeer op de Zuid-Antwerpse verkeersassen. “Omgekeerd is ook Louise Marie beeldbepalend voor al het verkeer dat via de Singel Antwerpen binnenrijdt. De sierlijke torens, de waterpartij, parktuin en transparante akoestische wand zorgen samen voor een nieuwe stedelijke dynamiek. Louise Marie is een landmark dat rust uitstraalt.”

“De realisatie van dit unieke ontwerp plaatste ons voor enkele uitdagingen, met als hoogtepunt het akoestische glazen scherm”, verklaart Bert Lenaerts. “Dankzij een zorgvuldige engineering en een goede coördinatie met gevelspecialist Vorsselmans zijn we erin geslaagd.” De aannemers moesten voor het hanteren van de enorme glaspartijen voor de gevel (1,25 op 3,5 meter!) wel de krachtigste in België beschikbare bouwkranen inhuren. De 195 ruiten wogen elk ongeveer 400 kilogram. “Toch zat de grootste challenge niet hierin, maar in het opvangen van de toleranties in het gevelvlak. Doordat het scherm als een schijf is opgesteld tussen twee gebouwen, die los van elkaar kunnen bewegen, moesten we zorgen dat er voldoende speling was om glasbreuk te voorkomen. Hiervoor lieten we speciale profielen op maat ontwikkelen en extruderen. Verder moesten we rekening houden met een windlast van 2.000 Pa.”    

Achtergrond
Kinderziekenhuis Louise Marie werd aan het eind van de jaren 1950 opgetrokken in de toen nog populaire modernistische stijl. Toen het ziekenhuis in de jaren negentig fusioneerde met de Eeuwfeestkliniek, kwam het gebouw leeg te staan. Het kwam in handen van een verzekeringsmaatschappij, die er kantoren wou optrekken. Maar zover kwam het nooit en intussen veranderden zowel de urbanistische visies als de noden. In 2013 organiseerden CORES Development en Stad Antwerpen samen een architectuurwedstrijd, waarbij het ontwerp van POLO als winnaar uit de bus kwam.