Muziek en lezen in hetzelfde gebouw

Bij het binnenrijden van Heers, langs de Steenweg, ervaart de bezoeker het glooiende landschap, gekenmerkt door uitgestrekte akkers en velden. Dit open landschap gaat geleidelijk over in typische lintbebouwing van België, met zijn diverse vormen en kleuren. Deze blokkeert het zicht op de omliggende natuur, maar eenmaal in het centrum contrasteert de open ruimte van site de BAMMERD scherp met de lintbebouwing. Aan de rand van de site, langsheen de Steenweg, verrees recent het nieuwe cultuurhuis BASS, een thuis voor bibliotheek, muziek- en tekenacademie, speelotheek, én oefenruimte voor de Koninklijke Harmonie Salvia. 

Site de BAMMERD belichaamt de landschappelijke kwaliteiten van Haspengouw en Heers, met aanwezige faciliteiten zoals het administratief centrum, feestzaal, buitenschoolse kinderopvang, dienstencentrum en een Finse piste. In de nabije toekomst wordt bovendien aan de noordoostelijke zijde van de site, grenzend aan de Sportstraat, een nieuw project met één- en meergezinswoningen gepland, in opdracht van een sociale huisvestingsmaatschappij. 

Aan de zuidelijke zijde belooft het BASS een cultureel epicentrum te worden, een plaats van samenzijn voor de gemeenschap van Heers. Ter illustratie benadrukken de architectuur en het interieurdesign de harmonieuze integratie in het omringende landschap, met een nadruk op transparantie, licht, en groen. 

Cultuurhuis BASS is ontworpen als een akoestisch geoptimaliseerde ontmoetingsplek. Het nieuwe gebouw biedt ruimte aan zowel een muziekacademie als een bibliotheek – twee functies die verschillende eisen stellen aan geluid en stilte. Dit stelde natuurlijk unieke uitdagingen wat betreft geluid. Het onderstreepte de noodzaak van akoestisch geperfectioneerde ruimten, uitgewerkt met de expertise van een toegewijd akoestisch adviesbureau.

Daan Lenaerts, projectleider Driesen: “Om de akoestiek te optimaliseren werden in het interieurdesign slimme keuzes gemaakt: onze interieurafdeling installeerde eikenhouten scheidingswanden in de bibliotheek, installeerde dubbele deuren en bracht geperforeerde houten panelen aan in de oefenruimtes om echo’s te minimaliseren. 

Verder zorgde de zorgvuldige plaatsing van akoestische panelen en speciale voorzetwanden ervoor dat de ruimtes voldeden aan de strenge akoestische vereisten. Evenzo werd er bijzondere aandacht besteed aan het geluidsniveau van het ventilatiesysteem, om zo een optimaal akoestisch comfort te waarborgen.”

Het concept achter BASS is ook op andere vlakken tweeledig: enerzijds vormt het een visueel statement langs de Steenweg met een gevelbekleding in architectonisch beton en geprofileerd staal; anderzijds opent het gebouw zich naar de gemeenschap met grote glaspartijen, waardoor het naadloos overgaat in de omringende natuur. Dit ontwerp stimuleert interactie en connectie, zowel binnen de architecturale grenzen als met het omliggende landschap, door middel van een pad dat de verschillende ruimtes met elkaar verbindt. Het interieur vormt een uitnodigende ruimte die openheid en toegankelijkheid biedt.

Benjamin Vanbrabant, ir. architect / stedenbouwkundige Paternotte Architecten: “Tegenover de gestroomlijnde architectuur staat de natuurlijk vormgegeven buitenruimte, waarin de invloed van omgevingselementen duidelijk merkbaar is. Factoren zoals de landschapstopografie, de culturele en historische betekenis van de locatie, evenals de harmonie tussen diverse elementen spelen een cruciale rol. Dit komt samen in een pad dat als een dynamische lijn de verschillende ruimtes met elkaar verbindt en vormgeeft, geïnspireerd door de natuur zelf. Zo vermengen vorm en functie zich tot één coherent geheel, waarbij het ontwerp voortvloeit uit de noodzaak om verbindingen te creëren – tussen de bestaande parkeerplaatsen, het nieuwe gebouw, en de Steenweg. Dit pad trekt bezoekers naar binnen en opent zich naar de openbare ruimtes en het gebouw, waardoor het een centraal punt van interactie wordt.”

Een opvallend kenmerk van het gebouw is zijn dubbelwandige betonstructuur, die uitblinkt in akoestische kwaliteit, energie-efficiëntie en algemeen comfort. Het gebruik van prefabbeton, gedeeltelijk uitgevoerd in een opvallende groene kleur, maakt het gebouw een echte blikvanger.

Daan Lenaerts licht toe: “De plaatsing van de wapening en de verbindingen was een ingewikkelde taak. Prefabbeton vereist grondige voorbereiding en strakke coördinatie, ook op logistiek vlak. Onze teams in constructie, technische installaties en interieurdesign werkten nauw samen om de uitdagingen van dit project aan te gaan. Zo werden onder andere de ventilatieopeningen op voorhand in de prefab-elementen verwerkt, wat de overlast op de bouwplaats verminderde.”

Het ontwerp van het gebouw ademt een serene eenvoud, en het werd vermeden om er een overweldigend dominant bouwwerk van te maken, dat de omgeving overschaduwt. Het streeft eerder naar toegankelijkheid en een subtiel voorkomen, naadloos opgaand in zijn omgeving en deze zelfs versterkend, met materialen die de grens tussen binnen en buiten doen vervagen. Licht, luchtigheid en groene elementen benadrukken het openbare karakter van het gebouw, terwijl beton, staal en glas zorgen voor een transparante uitstraling die de constructieve helderheid van het ontwerp onderstreept. Deze materialen bevorderen een samenspel van kwetsbaarheid en doorzichtigheid.

“Binnen dit ontwerp worden contrasten verwelkomd en gevierd: het samengaan van open en gesloten ruimtes, de vloeiende overgangen tegenover duidelijke afbakeningen, en de harmonie tussen stilte en geluid, licht en schaduw, het nieuwe en het oude. Dit alles vormt de essentie van BASS, een plaats waar tegenstellingen een dialoog aangaan en samenkomen.”

“De bouw van BASS, gekenmerkt door een efficiënte samenwerking en nauwgezette planning, is een testament van gemeenschappelijke inzet en visie, waarbij het eindresultaat een levendig centrum is dat generaties samenbrengt en voldoet aan de diverse behoeften van de gemeenschap. Dit project op maat illustreert hoe een zorgvuldig ontworpen gebouw kan functioneren als een brug tussen verleden en toekomst, natuur en architectuur, en hoe het de culturele en maatschappelijke context van Heers verrijkt”, besluit Benjamin Vanbrabant.