RPC bpi group | Zele – Een vleugje Londen in Zele

Het gedateerde kantorencomplex van RPC bpi group in Zele paste al lang niet meer bij het imago van een bloeiend, beursgenoteerd bedrijf. Een renovatie drong zich op, maar dat bleek te duur en weinig efficiënt. Vandaar dat de verpakkingsspecialist besloot om op zijn bestaande site een gloednieuw pand op te trekken. Het werd een sober gebouw zonder veel franje, dat dankzij zijn detailarchitectuur toch perfect de toekomstgerichtheid van de Britse multinational uitstraalt.

De rode tint van de bakstenen past perfect bij het zwarte aluminium buitenschrijnwerk.

Al jarenlang is RPC bpi group de wereldwijde marktleider inzake de productie van inpakfolies. In België beschikt de onderneming over vier productiefaciliteiten: in Gent, Eke, Roeselare en Zele (het voormalige Formipac). Het is deze laatste site die onlangs onder handen werd genomen. Het nieuwe kantoorgebouw vervangt het bestaande pand, dat op termijn zal worden afgebroken.

Londen als inspiratiebron

Op vraag van de bouwheer ontwierp Bofa Architects een uiterst sober, rechthoekig gebouw met een bruto vloeroppervlakte van 1.350 m², verspreid over drie bouwlagen. “Het was zeker niet de bedoeling om een groot architecturaal statement te maken”, vertelt architect Steven Winderickx. “RPC bpi group wilde een sober, polyvalent kantorencomplex met een open indeling waarin het voor iedereen aangenaam werken is. Omdat de verpakkingsspecialist een beursgenoteerd bedrijf in Londen is, zochten we onze inspiratie in de Londense stijl. Deze is terug te vinden in het materiaalgebruik.

De verticale stijlen van de trapleuning beschikken over ingebouwde ledverlichting in de logokleuren van RPC bpi group.

Voor de buitengevel kozen we voor de Marono-serie van Wienerberger, een langwerpige baksteen met structuur die in het formaat 288 x 90 x 48 mm en een rode kleur werd toegepast. Een dunne, dieperliggende voeg in dezelfde kleur zorgt voor een strakke look. De rode tint sluit perfect aan op het zwarte aluminium buitenschrijnwerk. Daarnaast voorzagen we enkele kleine architecturale accenten die het gebouw extra cachet geven. Zo is er boven de inkom een zwarte aluminium uifel geplaatst en kreeg het zonneterras op niveau +1 een zwarte zonwering (eveneens in aluminium). De structuur bestaat uit een betonskelet met een plat dak uit kunststof, dat is uitgerust met PV-panelen. Ter hoogte van het zonneterras dat op de polyvalente lunchruimte aansluit, is een deeltje groendak voorzien. Het resultaat is een no-nonsensegebouw dat een evenwichtig geheel vormt en een degelijke architecturale uitstraling heeft.”   

Transparant met speelse accenten

Binnenin werd het een erg doorzichtig gebouw dankzij de maximale toepassing van glazen wanden. “We voorzagen wel enkele leuke, speelse accenten”, vertelt architect Steven Winderickx. “Zo kreeg de trapleuning verticale stijlen met ingebouwde ledverlichting in de logokleuren van RPC bpi group: zwart, grijs en oranje.”

Binnen heerst transparantie dankzij een maximale toepassing van glazen wanden.

Op het gelijkvloers bevinden zich de ontvangstbalie, een polyvalente ruimte, enkele vergaderzalen en een paar kantoren. De eerste verdieping is ingericht als landschapskantoor en biedt eveneens plaats aan een grote vergaderzaal. Niveau +2 herbergt de polyvalente lunchruimte met zonneterras en daktuin, een andere vergaderzaal en nog enkele kantoren.

Enige creativiteit vereist

Het was Dero Construct uit Zele dat de plannen van de architecten naar de realiteit vertaalde. Het klasse 7-bouwbedrijf zorgde zelf voor de ruwbouw (bekisten en metselwerken) en realiseerde in onderaanneming ook de binnenafwerking. “Een moeilijk punt waren de borstweringen op de muurkappen van de dakrand”, vertelt projectleider Tom Van Den Branden. “Om deze klus te klaren, maakten we gebruik van een systeem waarbij de borstweringen rechtstreeks op de muurkappen konden worden bevestigd zonder de dakdichting te doorboren. Ook de zwarte prefab betontrap was niet zo eenvoudig uit te voeren.

Het zonneterras op niveau +1 is uitgerust met een zwarte aluminium zonwering.

Bij de samenstelling van het beton zijn we vertrokken van witte cement, waaraan we 6 % antraciet hebben toegevoegd om de zwarte kleur te bekomen. Ook de trapleuning was een ‘speciaaltje’. Het probleem lag niet zozeer in de uitvoering, maar wel in de plaatsing in haar geheel. Bleek dat we de trapleuning enkel via de rookkoepel boven de traphal in het gebouw konden krijgen. Het was dus een project dat wel enige creativiteit vereiste. Niettemin zijn we perfect in de opzet geslaagd en hebben we wederom een aantrekkelijk en hoogkwalitatief pand kunnen opleveren.”