Uitvaartcentrum Bleyaert | Knokke-Heist

Laatste groet brengen in groene oase

Een gebouw ontwerpen voor een uitvaartcentrum is geen alledaagse opdracht. Sereniteit moet er immers naadloos gecombineerd worden met geborgenheid, intimiteit en functionaliteit. Een opdracht waarin de architecten met verve zijn geslaagd toen ze vorm gaven aan het nieuwe uitvaartcentrum van Bleyaert in Knokke-Heist, dat sinds november 2018 in gebruik is.

De houten kolommen zorgen voor een variabele lichtinval en creëren in elke ruimte een specifieke stemming.

Het nieuwe uitvaartcentrum, dat de voormalige vestiging aan de Natiënlaan vervangt, staat op de vroegere parking van de begraafplaats aan de Kalvekeetdijk. Met een vloeroppervlakte van 1.031 m²  dient het zich aan als een vrij omvangrijk gebouw. Binnen fungeert de aula als het centrale punt. Deze meet 213 m², maar kan dankzij pivoterende panelen worden uitgebreid tot 286 m². “We hebben gekozen voor een langwerpig volume dat zich uitstrekt langs de straat. Vooraan is er sprake van een hoog gedeelte waarin de aula, de kantoren en de regelruimtes zijn ondergebracht”, vertelt Annelies Maeyens van gestalt architecten. “Alles geeft uit op een groene patio, wat een gevoel van rust en sereniteit opwekt. Aan de rechterkant telt het volume slechts één bouwlaag. Daar bevinden zich de groetkamers, die rondom een wachtruimte geschakeld zijn. En die geeft op haar beurt eveneens uit op de patio. Dit deel heeft een groendak met een lichte helling: een concept waarmee we de ruimtes naar buiten toe hebben opengetrokken. De rest van de daken zijn plat en eveneens maximaal ingericht als groendak. Aan de zuidkant, waar de begraafplaats gelegen is, koppelt een laag volume de luifel en de aanpalende inkomhal, de wachtruimte voor de aula, de wachtruimte voor de groetkamers en de patio. Op deze manier hebben we een as met een doorzicht tot in het rustpunt van de patio gecreëerd.”

Ook het dak van de aula is opgebouwd uit een zichtbare houten structuur.

Eenvoudige vormen, gearticuleerde structuur

Het gebouw is grotendeels opgetrokken uit beton en dragend metselwerk. De rode baksteen werd in grote vlakken verwerkt met een dunbedmortel en open stootvoegen in wildverband. “Deze gevel versterkt het massieve karakter van het gebouw”, vertelt Annelies Maeyens. “We hebben het ontwerp bewust sober gehouden. We kozen voor een combinatie van eenvoudige vormen, een gearticuleerde structuur en rustgevende groene patio’s. Door massa en licht in te zetten, hebben we kernwaarden als geborgenheid en intimiteit vertaald naar een architecturaal concept. Kolommen in Afrormosiahout articuleren de belangrijkste sequenties en groenruimtes van het gebouw. Door het hout dichter bij elkaar te zetten, is er op bepaalde plaatsen meer intimiteit en privacy gecreëerd. Ook het dak van de aula is opgebouwd uit een zichtbare houten structuur. De gelaagdheid van het hoge plafond draagt bij tot de heldere sfeer in de aula.”

Een wit tapijt en witgeverfde muren creëren de nodige sereniteit, terwijl het zwarte schrijnwerk en de houten blokdeuren voor kleine accenten zorgen.

Eenvoud en rust

De sereniteit van de buitenzijde is doorgetrokken in het interieur. Zo zorgen de houten kolommen voor een variabele lichtinval, waardoor er in elke ruimte een specifieke stemming heerst. De groetkamers zijn geen bunkers, maar kregen ramen met een onderkant op een hoogte van 1,90 meter. Op die manier kunnen de bezoekers rekenen op privacy terwijl ze toch ook enig contact met de buiten­omgeving behouden. “Qua kleuren hebben we bewust de kaart van eenvoud en rust getrokken”, legt Annelies Maeyens uit. “Een wit tapijt en witgeverfde muren creëren de nodige sereniteit, terwijl het zwarte schrijnwerk en de houten blokdeuren voor kleine accenten zorgen. In combinatie met het vele omringende groen resulteert dit in een uitvaartcentrum dat geen koude, kille afscheidsplaats is, maar een warme, geborgen omgeving waar mensen zich geruggensteund voelen bij het brengen van de laatste groet aan hun dierbaren.”

De rode gevel versterkt het massieve karakter van het gebouw.