Staal is een veelzijdig materiaal dat niet alleen in structureel, maar ook in esthetisch opzicht enorm veel mogelijkheden biedt. Het leent zich dan ook uitstekend tot gedurfde architecturale realisaties, zoals The Silo in Kopenhagen. Laat u inspireren door dit unieke prestigeproject, waarbij een oude graansilo in ‘het Venetië van Scandinavië’ werd omgetoverd tot een hypermodern flatgebouw met een spiegelgevel in gegalvaniseerd staal.
Een industriële look verzoenen met moderniteit: het is niet altijd een gemakkelijke opgave. Het Deense architectenbureau COBE ging de uitdaging aan in dit unieke reconversieproject. Het vormde een oude graansilo om tot een hypermodern flatgebouw – inclusief het behoud van een unieke en respectvolle uitstraling. Geen wonder dat The Silo intussen al verschillende prestigieuze awards won en een finaleplek in de categorie ‘Best Transformation Project’ bemachtigde op de MIPIM Awards 2018.
The Silo bevindt zich in North Harbour, een nieuwe wijk in het noorden van Kopenhagen – ook weleens ‘het Venetië van Scandinavië’ genoemd, aangezien heel wat kanalen en waterplaatsen er de hoofdrol opeisen. Toen de architecten van COBE geconfronteerd werden met een vijftig jaar oude graansilo van zeventien verdiepingen, was de missie al snel duidelijk: het verouderde volume transformeren in een nieuw stedelijk ankerpunt dat mensen aantrekt. Het eindresultaat: een markant complex met 38 apparte-menten, die qua oppervlakte variëren van 106 tot 401 vierkante meter.
Aangezien architectuur voor COBE nooit losstaat van de socioculturele en
historische context, hecht het bureau veel belang aan de herwaardering van bestaande gebouwen. “One man’s trash is another man’s treasure”, aldus projectmanager Maria Aufegger. “We wilden de natuurlijke rauwheid van de graansilo behouden. Het gebouw was één blok beton, dat we vooral niet wilden afbreken. Zo zou de industriële uitstraling ook na de reconversie intact blijven.”
Het was voor de architecten een hele klus om een gevelbekleding te vinden die de rauwe look van de graansilo kon benaderen. Uiteindelijk boden platen uit gegalvaniseerd staal soelaas, al kwamen er tijdens het project heel wat uitdagingen aan de oppervlakte die een inventieve oplossing vereisten. De zeventien verdiepingen hadden immers allemaal een andere vloerhoogte en er waren geen openingen in het beton voorhanden. Het programmeren van de silo en het vinden van de juiste gevelstructuur- en bekleding was dan ook geen eenvoudige opgave. Vandaar dat COBE opteerde voor een transformatie van binnenuit. Het betonnen gebouw werd volledig gestript, zodat alleen het rauwe beton nog overbleef. Daarna zijn er openingen gemaakt in de bestaande betonstructuur en is de gevelbekleding uit gegalvaniseerd staal toegevoegd.
De gevel sluit naadloos aan bij de achterliggende functies: enerzijds terrassen van verschillende groottes voor de appartementen, anderzijds glaspartijen en vlakke openingen voor de publieke ruimtes onder- en bovenaan. De balkons bestaan uit gradueel geperforeerde stalen platen, met minder openingen onderaan om meer privacy te voorzien, en meer openingen bovenaan om een prachtig uitzicht op de omgeving te garanderen. De speelsheid van de balkons, hun variërende afmetingen en de diverse openingen springen in het oog. “Het zijn indrukwekkende elementen die de gevel zijn beoogde industriële uitstraling bezorgen”, zegt Maria Aufegger.
In totaal is er maar liefst 160 ton staal gebruikt voor The Silo. Dit project vergde dan ook heel wat gedetailleerd precisiewerk, zowel voor de ingenieurs die instonden voor de berekeningen als voor de bouwvakkers die dit huzarenstukje hebben afgewerkt. De stalen panelen – tot 7 meter hoog! – zijn quasi-prefab geproduceerd in een gehuurde hal en van daaruit rechtstreeks naar de silo getransporteerd. Ze zorgen ervoor dat de gevel – afhankelijk van het tijdstip en het weer – meerdere gedaantes kan aannemen. “Wanneer het zonnig is, zie je de reflectie van de gegalvaniseerde stalen panelen. Is het daarentegen bewolkt, dan heeft het gebouw een mattere, maar nog altijd zeer interessante uitstraling. En bij zonsondergang krijgt de stalen gevel dan weer een volledig andere expressie dankzij de rode kleurtoon. The Silo was een werk van lange adem, maar als je zoiets ziet, besef je pas echt dat het de moeite waard is
geweest”, besluit Maria Aufegger.